5.Herritarren eskubideen egoeraren balorazioa
Krisi ekonomiko eta sozial larria dela-eta euskal herri-administrazioek etxebizitza duin eta egokiaz gozatzeko eskubidearen eraginkortasuna bermatzera zuzendutako baliabideak sendotu behar dituzte, behar gehien dituzten pertsona eta familiak babesik gabe eta funtsezko izaera duen ondasunik gabe gera ez daitezen.
Ekonomiaren eta lanaren ezegonkortasuna da, hain zuzen ere, gure erkidegoan etxebizitza babestua eskatzen duten pertsonen lehentasuna alokairuko erregimena izatea eragin duena. Horrenbestez, herri-administrazioek alokairuko etxebizitza babestuaren eskaintza modu nabarmenean handitu behar dute.
Era berean, herri-administrazioek berehala aztertu behar dute egungo alokairu publikoen prezioak arrazoizkoak diren eta, beharrezkoa izanez gero, neurriak hartu behar dituzte etxebizitzaren ondoriozko gastua onargarria izan dadila eta babes publikoko etxebizitzen onuradunek gastu horri zailtasunik gabe aurre egin diezaioten.
Era berean, egokitzat jo dugu erosketa erregimenean sustatutako etxebizitza babestuak erabiltzeko eta/edo esleitzeko formula berriak bultzatzea, hala nola, erosteko aukera barne hartzen duen alokairua, alokatzeko behin-behineko baimena ematea, birkalifikatzea alokatze aldera, etab. Modu horretan, finantzaziorik ezaren ondorioz erosteko aukerarik ez duten esleipendunek etxebizitzez gozatu ahalko dute.
Egungo inguruabarrak kontuan hartuta, nahitaezkoa da etxebizitza eta gizarte zerbitzuen arloetan eskumenak dituzten herri-administrazioen artean koordinazio mekanismoak ezartzea etxegabetzeak, pobrezia egoerak eta gizarte bazterkeria egoerak saihesteko helburuarekin.